| Het wielercomité had aan drieduizend betalende toeschouwers voldoende om quitte te draaien. Het werden er naar schatting twintigduizend en dat betekent dat er sinds gisteravond enkele tienduizenden gulden in kas zitten. Joop Atsma: ,,Dat betekent dat we volgend jaar weer een profronde gaan organiseren. Dit bedrag in kas vormt daarvoor de garantie. Bovendien gaan we een deel van de recette gebruiken voor de organisatie van de amateur-ronde komende zaterdag. Anders hadden we bij de middenstand in Surhuisterveen nog een keer de boer op gemoeten om geld bij elkaar te schrapen. Dat is nu overbodig.” Surhuisterveen bood gisteravond een aanblik die bekend is van de Acht van Chaam en om wat dichter in de buurt te blijven De Gouden Pijl van Emmen: veel publiek, de geur van frituurvet, muziek in het café en overal reclame. ‘s Morgens, kort na het eerste zonnegloren stond de telefoon bij de organisatoren roodgloeiend: de tribunekaarten vlogen weg. Joop Atsma: ,,Het weer was de enige onzekere factor. Toen ik vanmorgen de gordijnen opentrok en de zon mij in het gezicht scheen, wist ik dat het een succes zou worden.” Al om drie uur ‘s middags stroomden de fanatieke wielersupporters Surhuisterveen binnen. Om zeven uur ‘s avonds werd het parcours afgesloten. Terwijl de mensen zich achter de dranghekken nestelden, formeerde zich een reclamekaravaan die over het circuit trok. Het feest kon beginnen. Tegen half acht verschenen Hepie blond en Hepie donker, voor deze gelegenheid aangetrokken als rondemissen. Gekleed in de creatie van een plaatselijk modehuis en gekapt door een plaatselijke coiffeur, om nog maar eens te onderstrepen dat profwielrennen en commercie hand in hand gaan. Niemand overigens die zich dat niet zal hebben gerealiseerd, omdat de speakers nog vaker dan de namen van de deelnemende renners de namen van de sponsors door de microfoon brulden. De Hepie’s konden direct al met de werkzaamheden beginnen. Negen renners mochten zich nog voor het startschot van Jeen van der Berg laten huldigen vanwege de verdiensten eerder dit wegseizoen. Zoetemelk, Winnen en Kuiper voor het optreden in de Tour, Raas voor zijn opzienbarende zege in Parijs-Roubaix, Theo de Rooy voor zijn winst in de ronde van West-Duitsland, Oosterbosch voor de winst in de ronde van Nederland, Venix voor zijn wereldtitel, Van Houwelingen als relevatie van het seizoen en Knetemann omdat hij een begrip is in de wielerwereld. Bloemen, een ererondje en vervolgens de koers. Een echte professionele koers. Geïnspireerd door de veelvuldig in het vooruitzicht gestelde geldelijke premies werd er om het leven gespurt en niets is aardiger natuurlijk. Bovendien vielen er met een behoorlijke regelmaat ontsnappingen te noteren die kansrijk leken, maar het natuurlijk niet waren. En om de show te voltooien volgde met nog twintig van de 100 kilometer te gaan een ontsnapping van drie renners die eigenlijk te mooi was om waar te kunnen zijn. Jan Raas, Joop Zoetemelk en Hennie Kuiper knepen er tussenuit en namen enkele honderden meters voorsprong. Voor Kuiper en Zoetemelk restte vervolgens nog maar één ding: Raas proberen af te schudden omdat de Zeeuw in de eindspurt toch te sterk zou blijken te zijn. naar tweede kolom | Zoetemelk ondernam derhalve een poging, Kuiper deed dat met het ingaan van de laatste ronde eveneens. Wegkomen lukte, maar wegblijven niet. En dus ontstond in de allerlaatste ronde een soort hergroepering met een achtervolgend groepje, onder aanvoering van Jan van Houwelingen, dat langzaam maar zeker naderbij was geslopen. Een groep van tien man mocht om de miniatuur gouden fiets met een waarde van 4000 gulden gaan spurten. Wie anders dan Raas zegevierde, met Zoetemelk die in het naseizoen nog steeds over een blakende vorm blijkt te beschikken als tweede en Heddie Nieuwdorp als derde. De winnaar na afloop: ,,Een prachtige overwinning na een prachtige wedstrijd. Het is voor het eerst geweest dat Kuiper, Zoetemelk en ik als trio er tussenuit knepen tijdens een criterium. Omdat het hele veld uit elkaar viel, werd het tegen het eind een lastige wedstrijd. We zaten ‘elkaar in de slotfase’ bovendien wat aan te kijken, we wisten niet wat we moesten doen. Daarom werden we nog ingelopen.” En over het circuit: ,,Een lastig, vrij zwaar circuit, met zware bochten, maar wel een mooi parcours.” En Joop Zoetemelk, die in Surhuisterveen zoals zo vaak in zijn leven tweede werd: ,,Een snel en mooi parcours, dat bovendien goed verlicht was. Dat is een compliment aan de organisatie. Ik wil hier volgend jaar wel weer terug komen.” Meer coureurs lieten zich enthousiast uit over het parcours. Theo de Rooij: ,,Een grandioos parcours, dat lekker snel loopt’ , Adrie ‘van Houwelingen: ,,Weinig bochten en mooie lange rechte stukken. Dat wordt door de meeste coureurs altijd wel gewaardeerd.” En daarna volgde de huldiging. Bloemen en de gebruikelijke smakkerds op het parcours voor een decor van nog altijd honderden mensen. De meer serieuze prijsuitreiking volgde in café Hollema, waar vervolgens tot in het holst van de nacht werd doorgefeest om toch vooral maar niet te vergeten dat Friesland er een wielertraditie bij heeft. Het ligt in de bedoeling de ronde ieder jaar in de week na het wereldkampioenschap te organiseren. De mogelijkheid bestaat om dan nog een dag naar voren te schuiven, omdat het wielercomité dat dinsdagavond de ronde van Uden organiseerde slechts tweeduizend toeschouwers kon begroeten en het organiseren van een volgende profronde dus waarschijnlijk wel voor gezien houdt. Bovendien leeft het wielrennen in de criteriums kort na de WK evenals kort na de Tour het meest op. Betere tijden zijn er niet. De profronde van Harlingen twee jaar geleden leerde hoe het niet moet: een profronde organiseren ten tijde van de Tour de France met een derderangs deelnemersveld in een niet al te wielergekke streek. Surhuisterveen bewees hoe het wel kan: op een gunstig tijdstip, met een degelijke financiële ondergrond, een goede organisatie, een aantrekkelijk deelnemersveld en in een wielergekke omgeving. De uitslag: 1. Jan Raas; 2. Joop Zoetemelk; 3. Heddy Nieuwdorp; 4. Jan van Houwelingen; 5. Adrie van Houwelingen; 6. Hennie Kuiper; 7. Jos Lammertink; 8. Adrie van der Poel; 9. Cees Priem; 10. Henk Lubberding; 11. Theo de Rooij; 12. Johnny Broers; 13. Theo Smit; 14. Bert Oosterbosch; 15. Kim Anderson; 16. Gerrie Knetemann. 8 september 1982 |
