Steeds meer schuldenaars weigeren hulp
28 dec 2005
GKB: Alternatief plan nodig
Steeds meer schuldenaars weigeren hulp
LEEUWARDEN – Een steeds grotere groep mensen met schulden ziet af van hulp omdat ze de eisen waaraan ze dan moeten voldoen te streng vinden. Aan die groep moet een alternatieve vorm van hulp worden geboden.
Dit zegt directeur G. Jaarsma van de Gemeenschappelijke Krediet Bank (GKB) Friesland in Leeuwarden. Van de 1500 mensen die dit jaar bij de GKB aanklopten voor schuldhulpverlening, haakte meer dan de helft al in de eerste fase af: 900 mensen bedankten voor verdere hulp. In die eerste fase wordt onder meer bekeken op welke uitgaven mensen kunnen bezuinigen of welke bezittingen kunnen worden verkocht. “Dan zien we steeds vaker dat mensen weigeren in te leveren. Ze willen niet meer tegen elke prijs van hun schuld af komen. Twintig jaar geleden wilde iedereen dat wél, koste wat kost. De samenleving is op dit punt behoorlijk verhard en verstard”, aldus Jaarsma.
De GKB-directeur vindt dat die groep weigeraars toch hulp moet worden geboden. “Nu blijft onbekend wat er met die mensen gebeurt. Tegelijkertijd zie je dat het aantal energieafsluitingen en huisuitzettingen stijgt. Ik heb de Hanze Hogeschool in Groningen gevraagd te onderzoeken wat er met die groep gebeurt.” Jaarsma constateert daarbij dat de politieke steun voor de GKB afkalft. “De voorziening kost veel geld terwijl de groep die de hulp krijgt, daalt.”
Budgetbeheer
Jaarsma denkt de groep te kunnen helpen met budgetbeheer, waarbij de GKB de vaste inkomsten en uitgaven regelt. De klant krijgt dan een bedrag voor eigen besteding dat net zo hoog mag zijn als hij wil, mits het binnen het budget past. “Groot verschil met de traditionele schuldhulpverlening is dat met schuldeisers geen betalingsregeling wordt getroffen: de hele schuld moet worden afgelost. Met deze nieuwe regeling krijgen we in ieder geval zicht op de mensen met forse schulden en bovendien lopen die schulden dan in elk geval niet verder op. We hopen dat ze, doordat ze bewust worden van hun in- en uitgavenpatroon, wellicht later toch kiezen voor een gewone schuldhulpverlening.”
Overlevingsschuld
Jaarsma ziet verder dat schulden steeds vaker ontstaan bij mensen die niet meer in hun normale dagelijkse levensbehoeftes kunnen voorzien. “We houden niet bij waarom mensen in de schulden raken maar ik krijg signalen, zowel hier als landelijk, dat het aantal mensen met een zo’n overlevingsschuld stijgt.” Jaarsma is ook voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet.
“Wij hebben berekend dat een alleenstaande in de bijstand per maand gemiddeld veertig euro te kort komt. Geen wonder dat er dan schulden ontstaan. Als we die mensen helpen en hun inkomsten en uitgaven in kaart brengen, dan zien we dat er geen enkele ruimte is de schuldeisers af te betalen.”
Jaarsma (beoogd voorzitter van de provinciale VVD) kan aan die problemen weinig doen, behalve ze signaleren. “De NVVK blijft niet aan de zijlijn staan, maar roept. De politiek moet erkennen dat armoede een probleem is in dit land.”
Het aantal mensen dat bij de GKB aanklopt, krimpt de laatste jaren na een stijging in 2003 van 13 procent. Vorig jaar stonden 1623 mensen op de stoep bij de GKB en dat is dit jaar dus 1500. In 2003 waren het er zelfs 1727. “Wij denken dat die daling komt door een betere samenwerking tussen gemeenten, GKB, maatschappelijke opvang en de verslavingszorg. Mensen met problemen pikken we er eerder uit.”
Bron: Friesch Dagblad (28-12-2005)
