Tuorke en Jurre brengen zonneschijn in miezerig centrum
Het is miezerig weer op deze zaterdagmiddag in Surhuisterveen en hoewel de lucht grijs bewolkt is, lijkt de zon af en toe door te breken. Deze zonnestralen zijn afkomstig van de sfeer die Tuorke en Jurre brengen met hun muziek en vrolijkheid. “Wij gaan vandaag weer voor de volle honderd procent plezier en vermaak”, zo laat Jurre weten terwijl de muziek klinkt vanaf de fietskar.
“Oh, la la, de zomer komt er aan”, wordt gezongen op een fleurige melodie en het Feanster duo beweegt daar opgewekt op mee. Alleen al daardoor krijgen passerende bezoekers een lichte glimlach op hun gezicht. Ook wanneer Tuorke en Jurre uitbundig naar het winkelend publiek wuiven, hoeven ze weinig moeite meer te doen om even te lachen.
“Als de zon niet schijnt, doen wij het wel”, roept Jurre vreugdevol terwijl hij een fleurig zomerliedje laat klinken. “Oh wat is het leven fijn als de zon schijnt.” Een jonge vrouw die de swing al aardig heeft te pakken duwt haar partner in de polonaise. Manlief reageert echter ietwat minder enthousiast en daarom swingt ze alleen verder.
“Wat is dit voor actie?”, vraagt een oudere dame die met twee vriendinnen aan het shoppen is in Surhuisterveen en een stukje zeep ontvangt vanaf de fietskar. “Dit krijgt u allemaal van de ondernemers van Surhuisterveen”, legt Jurre uit. De dames stellen de actie zeer op prijs en spelden allemaal de button met de tekst ‘I love Surhuisterveen’ op hun jas.
In enkele winkels staat het personeel achter de kassa mee te swingen op de muziek wanneer Tuorke en Jurre passeren, een buschauffeur die zijn voertuig op de Gedempte Vaart de rotonde omzwaait steekt even z’n hand vriendelijk groetend naar het duo op, een meisje geniet zichtbaar van een liefdevolle knuffel van Tuorke.
“We gaan de klusmarkt eens op z’n kop zetten”, stelt Jurre dan voor en voegt meteen daad bij z’n woord. “Ein Festival der Liebe”, klinkt daarop tussen de slijpschijven en schroevendraaiers en vele klussers kijken vrolijk op. Als de bedrijfsleider verontrust over de reuring polshoogte komt nemen, lijkt het gedaan met de pret. Bij het zien van Tuorke en Jurre klinkt al snel goedkeuring. “Dit is wel voor herhaling vatbaar!”